Koffie met kniepertjes.
Jongeren en ouderen,
hutje mutje,
zittend aan lange rijen tafels.

De Koning en de Dame,
Wouter de Koning en Rika Dijkstra,
vertolken ballades en liefdesliederen.

Thomasvoar en Pieternel,
Roelf Jansen en Roelie Dijkema,
vertellen over lief en leed(vermaak),
Over (vier) lutje potjes en sterfgevallen.

Brandewijn met rozijnen.
Tombola en ?dikke? prijzen.

Ingredi?nten voor een traditionele nijjoarsveziede, zo halverwege de maand januari, in het tot de laatste stoel bezette caf? Molenzicht. Dat is toch wel de kracht van een klein dorp. Iedereen kent (bijna) iedereen en komt eens in het jaar even bij elkaar op veziede. Een goede traditie. Luisteren naar muziek en naar de ?kroniek? van het afgelopen jaar.

Je weet van tevoren bijna wat je kunt verwachten, maar elk jaar is het toch weer een beetje anders. Zoals de (luister) muziek, die mij erg aanspreekt, maar misschien niet door iedereen wordt gewaardeerd. Zoals altijd wordt er plaatselijk talent op het podium geronseld, dit jaar zijn Trijn vd. Meulen, Aukje Groothoff en Theo de Wit de klos.

Zoals de act van Roelf en Roelie, waarin elk jaar wel weer een ander ?stoer?woord niet over de lippen van Roelf kan komen en het altijd weer een verassing is hoeveel ?potjes?er zijn geboren. De aansporing van Roelf: ?Veural deur goan, jongeluu?, is wel elk jaar dezelfde. De tombolaprijzen worden dit jaar door Jacob vd. Woude aangekondigd en hij heeft bij elke prijs wel een opmerking of anekdote verzonnen. Aanstaande bruidegom Bol, werkzaam bij Oudman, verzamelt een deel van zijn uitzet bij elkaar. Hij wint een groot deel van de prijzen.

Rond twaalven verlaat ik het caf? en zoals altijd blijven dezelfde mensen nog een poosje plakken. Net zoals bij een gewone veziede.

Roelie Karsijns.