Nu weet ik niet of dit wel een vaste bewoner is. Af en toe hoor je iemand gillen, dit komt doordat er weer een ka ongevraagd op iemand zijn schouder gaat zitten.

Daarna gingen we onder een heeeele grote partytent koffie drinken. De kinderen kregen fristy met chocoladekoekjes. Je moest wel door eten, want Mozart en Einstein lustten ook heel graag koekjes. Toen stonden we stil bij het afscheid van Juf Sandra. Ze kreeg een afscheidsboek. Iedereen had een mooi afscheidstukje erin geschreven. Er werd een traantje weggepinkt. Toen mochten de kinderen op de grote tafel staan en zongen ze een heel mooi liedje speciaal voor de mamma’s en kregen alle mamma’s een klein cadeautje. Ook hebben de kinderen nog geverfd en gekleid. Toen nog lekkere broodjes gegeten, met heerlijke hapjes erbij. Daarna moesten alle kinderen op het grasveld gaan zitten. Juf Sandra had een groot rood hart van karton gemaakt, met allemaal leuke cadeautjes erin. Deze gooide ze leeg op het gras en de kinderen konden maar uitzoeken. Er zat van alles in, autootjes, balletjes, kralen, fluitjes, medailles en nog veel meer. Toen was het afgelopen. Ze kregen van haar nog ieder een cadeautje mee, samen met een in celevaan ingepakt bakje, vol met snoep. Maar hiervoor moesten ze wel eerst betalen. In totaal kostte het de peuters 3 kussen. Nou dat was geen probleem, voor 4 kussen hadden ze het ook gedaan. En toen kwam het afscheid. Iedereen bedankte juf Sandra en wenste haar veel plezier en geluk toe met haar nieuwe stage. Ze gaat namelijk bejaarden liefde geven, zoals ze het zelf noemde. Die hadden volgens haar meer liefde nodig dan onze peutertjes. Maar onze peutertjes hebben ook van haar liefde genoten. Daarna lopen we met de tassen vol naar de auto. M’n zoon roept nog na, een prettige vakantie juf en tot volgende week. Ik vertel hem dat hij nu heel lang vakantie heeft. Voldaan gaan we in de auto en rijden we weer terug naar huis. Het was een heel gezellige ochtend.