Als ik vanmorgen rond zeven uur uit bed stap, schijnt de zon alweer volop. Wát een prachtig begin van onze Noabersteedag. Ook de afgelopen dagen hebben we al kunnen genieten van het mooie weer. Oké, niet voor iedereen is het alleen maar plezier. Er moet ook volop worden gewerkt en voor sommige sectoren zullen ze vast verlangen naar koeler weer. Met 27 graden, volop in de zon boven op een dak aan het timmeren, lijkt mij geen pretje. Wat de laatste dagen opvalt is het vele landbouwverkeer. Trekkers met landbouwmachines rijden af en aan. Her en der ruik je het pasgemaaide gras. De eerste snede is eraf. Nu maar afwachten of de boeren ook tevreden zijn over de voederwaarde en eiwitgehalte.

We beginnen onze Noaberstee-ochtend met koffie en........ja, het is echt waar, weer een traktatie. Trijn van der Meulen is jarig geweest en heeft voor ons iets lekkers meegenomen. Gelukkig ben ik nog steeds niet op dieet en heb dan ook weer heerlijk gesmuld. En natuurlijk hebben we ook voor Trijn het 'lang zal ze leven' gezongen, inclusief de driewerf hoera. Bedankt voor je heerlijke traktatie Trijn.

Dan is het tijd voor de presentatie van dorpsgenoot Andries.
Tot vorig jaar was Andries in zijn werkzame leven tolk. Zijn specialiteiten waren techniek en gezondheidszorg. Hier heeft hij veel tolkwerk voor gedaan. Als horende neemt hij ons mee in de wereld van doven. De wereld van praten, liplezen en gebarentaal. Maar eerst een stukje geschiedenis.
Het was priester en advocaat de l'Epée uit Parijs, die in 1760 begon om dove mensen in die stad te onderwijzen, en richtte een school voor hen op. Ze werden daar onderwezen in de gebarentaal.
In 1790 bezocht Henri Daniël Guyot, predikant van de Waalse gemeente in Groningen, een openbare les op het doveninstituut in Parijs. Daarna besloot hij om in Groningen een instituut voor doven op te richten.
Er was altijd een strijd over de vraag: Wat is het beste voor doven? Leren praten en liplezen óf gebarentaal? In 1880 is op een wereldcongres in Milaan besloten, om gebarentaal af te schaffen. Honderd jaar later, 1980, werd opnieuw op een wereldcongres, maar dit keer in Hamburg, besloten om de gebarentaal weer in te voeren.

In 1983 startte de eerste opleiding voor tolk gebarentaal. Door deze tolken gebarentaal konden dove jongeren na hun opleiding op de Guyotschool ook naar het reguliere MBO en HBO onderwijs.
De dovencultuur kwam weer tot leven. Omdat alle doven 16 uur per jaar gebruik konden maken van een tolk, waren ze minder afhankelijk van de familie om contact te maken met de horende wereld.
Als kind van dove ouders is Andries er duidelijk over en heeft hij recht van spreken. "Als dove doe je niet mee! Als je als dove in gezelschap bent van horenden, dan ontgaat het je waarom iedereen zo lacht en vrolijk is. Oké, ik zal het je straks wel even vertellen. Maar van een half uur lekker ouwehoeren door de horenden, krijgt de dove een verslagje van maar vijf minuten."
Als kind van dove ouders word je geconfronteerd met grote mensen zaken. Denk aan bellen met instanties, doktersbezoek of mee naar het ziekenhuis.

Omdat doven niet kunnen bellen, kwam PTT met de 'gratis' teksttelefoon. Nu was het mogelijk om met een andere teksttelefoon contact te maken. Tegenwoordig gebruiken veel doven een mobieltje voor hun teksten. Na de teksttelefoon kwam de Cochleair implantaat (CI). Voorwaarde om gebruik te maken van een CI is, dat je moet kunnen lezen en schrijven. Uit het bijgevoegde artikel blijkt, dat je met een CI opnieuw moet leren horen.

Tot slot heeft Andries voor ons nog een A4tje met daarop het Nederlands handalfabet. Samen gaan we dat even oefenen. Ook even proberen? Kijk dan op deze YouTube link.

We kijken terug op een gezellige informatieve ochtend, waarvoor we Andries hartelijk bedanken.

Volgende week krijgen we bezoek van een unieke man, de 92-jarige heer Vegter van Slooten. Ooit maakte hij met zijn toenmalige vriendin en hondje Goggo een wereldreis. Ze reisden met een Goggomobil T 300 van Groningen naar Kaapstad en weer terug. Het belooft een gezellige ochtend te worden met schitterende verhalen. Dit wil je niet missen! Kom je ook? Je bent van harte welkom.

Tot volgende week.
Dag.