Na een echte herfstdag met regen, buien, onweer en stormachtige windvlagen beginnen we deze dag in alle rust. Het is stil, volle maan en zo helder als een klok.
Het resultaat van de stevige windvlagen is duidelijk te zien. Appels en peren zijn van de bomen geschud en het voetpad ligt bezaaid met besjes, eikels, walnoten en kastanjes.
Herfst.

Vanmorgen is het weer inloopochtend bie Noaberstee.
We zijn vanochtend met een kleine groep. Helaas kunnen sommigen wegens ziekte niet aanwezig zijn. We wensen hen van harte beterschap en hopen dat ze gauw weer kunnen aanschuiven.
Enkelen hebben vandaag andere bezigheden en verplichtingen en één maakt dankbaar gebruik van een uitstapje met z'n zoon, die voor zaken naar het buitenland moest.
Maar........ondanks de kleine groep, was het weer een gezellige ochtend. Wat wil je ook, chocolaatjes en koffie met slagroom bezorgen je toch een glimlach?

Enkele dames die afgelopen zaterdagavond deel hebben genomen aan het 'Lopend Eten', vertellen in geuren en kleuren over de gezellige avond. Ze hebben genoten!
Het was opnieuw een groot succes en alle complimenten voor de organisatoren Christien en Ton.

Vanmorgen komt het gesprek ook op kinderen die een etiket krijgen opgeplakt en op jonge leeftijd al een eigen medicijndoosje hebben.
Was je vroeger als kind 'Ale Doagn Hartstikke Drok' zo'n kind krijgt nu een pilletje voor ADHD.
Zei de meester vroeger: "Hij ziet alle vogeltjes vliegen", tegenwoordig krijgt men het etiket ADD 'Attention Deficit Disorder' of PDD-NOS, met bijbehorende medicatie.
'k Ben blij dat ik inmiddels 56 ben. Een enkeling wilde mij de afgelopen drie jaar graag een etiket opplakken. Maar medisch gezien was daar geen reden voor en ga ik positief, gelukkig, genietend en zonder medicijndoosje door het leven. Stel je toch voor dat ik nog kind was geweest. Ik had volgens sommigen waarschijnlijk een hele medicijnkast nodig gehad.

Het doet me ook weer terug denken aan een stuk dat ik in 2004 kreeg van een klant:
'Hoe is het in godsnaam mogelijk dat wij als geborenen in de 50-er, 60-er en begin 70-er jaren, nog leven?'

• Onze bedden en speelgoed waren geschilderd met verf vol lood en cadnium.
• Flessen met gevaarlijke stoffen en alle apotheekflessen konden we gewoon met onze handjes en beperkte motoriek openen.
• Op de fiets zat je met je gat op de bagagedrager en probeerde je vast te houden aan de schroefveren van het zadel voor je.
• Kleur en smaakstoffen moeten ook toen al bestaan hebben, want zo rood, groen, geel en bruin als die limonade toén was, zie ik ze nu echt niet meer.
  (en wat was die spoetnik lekker!)
• Water dronken we uit de kraan, niet uit een fles. Brood stond stijf van conserveringsmiddelen, na twee weken was een Bums nog nét zo vers als in de winkel.
• Als we naar een vriendje gingen, liep je er gewoon naar toe, je hoefde niet aan te bellen en ook geen afspraak te maken. Er ging ook geen volwassene met je mee.
• Wij aten ook al koekjes en kregen brood met veel boter en werden toch niet dik.
• Kauwgom legde je 's avonds op het nachtkastje en stak je 's morgens weer in je mond.
• We voetbalden op straat, en alleen wie goed was mocht mee doen; wie niet goed genoeg was moest maar blijven kijken en leren omgaan met teleurstellingen.
• Wij zaten in auto's zonder veiligheidsstoeltjes, gordel of airbag.
• Op school zaten ook domme kinderen. Zij gingen en kwamen op dezelfde tijd als wij en kregen dezelfde lessen. Zij deden soms een klas nóg een jaar en daarover waren ook geen discussies op ouderavonden. 
  
• Schoenen waren meestal ingedragen door broer, zus, neef of zo en ook je fiets was óf te groot óf te klein. Een fiets had geen versnellingen en als een band kapot was leerde je vader je zo snel mogelijk om hem zelf te plakken.
• Wij gingen met de fiets naar school, helemaal zelf, ook in de winter!
  Als je moeder aan de huisdeur nog naar je zwaaide was je al een watje!
  
• Het bos of een park was een plek om te spelen en géén vieze mannetjesverzamelplek.
• Wij hadden geen Playstation, Nintendo, X-box, 64 televisiezenders, videofilms, surround sound, eigen televisie's, computer of internet.
  Wij hadden vrienden!
• Wij vochten en sloegen elkaar soms groen en blauw, en er was geen volwassene die zich er druk over maakte, laat staan dat er een lieveheersbeestje op je jas kroop.
• We hebben ons gesneden, botten gebroken, tanden uitgevallen en er werd niemand voor naar de rechter gesleept. Dat waren gewoon 'ongelukken' en soms kreeg je er ook nog zelf een extra pak slaag voor.
• Als je problemen veroorzaakt had waren je ouders het eens met de politie. Ze kwamen wél om je te halen, maar niet om je er uit te lullen. Onze daden hadden consequenties. Dat was duidelijk en je kon je niet verstoppen. Wij hadden vrijheid, mislukkingen, succes en verantwoordelijkheid.
  
  We hebben moeten leren ermee om te gaan. Onze generatie heeft véél mensen voortgebracht die problemen kunnen oplossen, innovatief bezig zijn en daarbij risico durven nemen en voor de gevolgen instaan.
  
  Hoor jij daar ook bij?
  
  GEFELICITEERD! WIJ WAREN HELDEN!!!!!!
  
  Dag.