Zoals afgesproken waren Truus en Lucie afgelopen week ook weer present tijdens de inloopochtend. We zaten goed op onze praatstoel en hopelijk hebben de dames voldoende materiaal voor een mooi artikel in het kerstnummer van de G&T. Trouwens, als jullie nog een keer willen aanschuiven, dan is dat geen enkel probleem hoor. Jullie zijn altijd van harte welkom! Om jullie het gras niet voor de voeten weg te maaien besteed ik hier geen aandacht aan alle verhalen die we hebben gehoord. Het was erg gezellig en wat hebben we vorige week gelachen. Heerlijk! 

Vanmorgen ging het er wat serieuzer aan toe. Dat er in een week, ja zelfs binnen een dag, heel wat kan gebeuren waardoor het lachen je vergaat, blijkt wel uit de persoonlijke verhalen. Als kanker, hart of vaatziekten je familie binnensluipen, dan word je even stil. Het hoeft je dan nog niet eens persoonlijk te treffen, om toch in verwarring te raken. Wat is het dan mooi dat er mensen zijn die rondom een patiënt willen staan. Die hun helpende hand toereiken aan man, vrouw, kind, ouder, broer of zus. Die helpen, daar waar ze kunnen. En wat is het dan fijn dat wanneer je het wilt delen, er ook op een inloopochtend alle ruimte is voor verhalen die je emotioneel raken. Samen met de senioren weten we maar al te goed, dat ieder huisje z'n kruisje heeft. Maar eigen verdriet voel je voor honderd procent. Ik ken mensen die zeggen: "Jouw gevoel, daar kan ik niets aan doen, dat kan ik niet veranderen". Mensen die dit zeggen, zijn niet écht in jou geïnteresseerd en nemen je niet serieus.Volgens mij kun je wel degelijk iets doen aan iemands gevoel. Naar mijn idee hebben deze zelfde mensen, geen empathie! Hun inlevingsvermogen is ver te zoeken en ze kunnen zich niet verplaatsen in de emoties van anderen. Zonder empathie wordt echte communicatie heel erg moeilijk en een conflict is dan gauw geboren. Maar goed, gelukkig heb ik ook ervaren dat je meer aankunt dan je van te voren denkt. Dat je kracht naar kruis ontvangt. Hopelijk mogen niet alleen de zieken, thuis of in het ziekenhuis, maar ook hun naasten dit ervaren. Ik wens allen, daar waar mogelijk, van harte beterschap. En veel sterkte aan allen die leven tussen hoop en vrees. Weet dat er aan jullie wordt gedacht. Ook op een inloopochtend van de Verzoamelstee.

Dag.