Vanmorgen vroeg is het buiten zó stil, dat het klapperen van zwanenvleugels mijn aandacht trekt. Als ik over de landerijen kijk zie ik hem gaan. Of is het een zij die laag boven het Maar, van de til richting zon vliegt. Prachtig, het blijven imposante watervogels.

Op de inloopochtend  alle ruimte voor eigen inbreng. Verhalen, anekdotes en overleveringen. Over vroeger, toen en nu. Over ledverlichting, gloei- en spaarlampen. Over landelijk wonen en de geur van uitrijdende mest op de koop toenemen. Over........

Roelf levert een bijdrage met het voorlezen van een prachtig gedicht. Ik, Janna, heb een boekje bij me van Jan Boer. Hij is op 8 juli 1899 geboren in Rottum en zijn leven lang werkzaam geweest in het onderwijs. Eerst als onderwijzer, later als gemeentelijk inspecteur van het onderwijs te Groningen. Ien 'Onner aigen volk' stoan verhoaln oet Stad en Ommelaand. Dizze mörn lees ik een schier verhoal over het ongemak van Luut Achterhof. Het gait over aambeien, zetpiln, anus, mor ook over beernburger. Ik vuil mie een leutje deugennait, mor 'k heb wel de lachers op mien haand. Bril komt van kop oaf en buusdouk oet buus of tas. Troanen van t laagn worn oafwist. "Ik zai t veur mie" roupt ain. Een aander vertelt dat ze vrouger, dou ze aptaikersassistente was, wel zetpiln mokt het. Van veumirreg heb ik gainain over aambeien heurt. Den nog mor eem mien woargebeurde verhoal. Vrouger kreeg ik een vrouw aan balie dei ook noar dokter mos veur t zulfde ongemak aans Luut. Bankhal stampend vol mit volk.
Goud heurboor vertelde ze mie ien geurn en kleurn over heur aambeien.
"Zulke kloetn", geboarde ze mie.
Ik begreep dat het hoogtied wêr dat ze bie dokter kwam. 

Dag