Het is nog maar dinsdag, en toch is het vandaag onze Noabersteedag. Een beetje onwennig loop ik deze ochtend naar dorpshuis Trefpunt. Zullen de bezoekers er aan denken dat we onze Noaberstee-ochtend hebben verschoven?
In het begin is de opkomst een beetje karig, maar al gauw schuiven er meer aan en wordt het uiteindelijk een gezellige boel.
Sommigen zien bij binnenkomst dat ik gevaarlijke capriolen uithaal. Ik sta bovenop een trap op het podium om een probleempje te verhelpen. Sommige bezoekers huiveren als ik met een been op de trap sta. "Wicht kiek toch oet." Wees gerust, het is goed afgelopen en het probleempje is opgelost.
Een volgend probleempje is niet op te lossen. Maar...geen man overboord.

Via de beamer had ik een filmpje willen laten zien van tienduizenden spreeuwen, maar dat wordt een kleiner beeld op de laptop. Via deze link is hun spectaculaire vliegshow te bekijken. (Op de foto staat een wit vlakje met een pijltje. Als je daarop klikt begint het filmpje, met eerst reclame en dan de vliegshow.) In december 2019 gaven spreeuwen een soortgelijke show boven Kardinge. De twee meiden noemen het net kunst. Nou, wat mij betreft is het kunst. Wat is de natuur toch schitterend.

Koffie, en dan vertel ik toch maar, dat ik de afgelopen week in overtreding ben geweest. 'k Ben gevolgd door twee politieagenten in een 'gewone' personenauto.
Braaf als ik altijd ben..hahaha...konden ze mij deze keer betrappen op het niet goed naleven van de verkeersregels. Dat maakten ze mij na de achtervolging duidelijk, op de parkeerplaats bij winkelcentrum Lewenborg. Terecht! Maar, deze middag kwam toch de aloude slogan 'De politie is je beste vriend' in me op. Ik kwam er met een waarschuwing vanaf. Ik ben eerst weer alert.

Dan lees ik nog een gedicht over de winkeltjes van vroeger. Helaas heb ik niet kunnen achterhalen wie het volledige gedicht heeft gemaakt.
Een klein gedeelte uit het gedicht:

Onder de teunbaank een vat mit stroop
Dat was allain mor los te koop.
En dij lepel te hanteern
Was een kunst, dat mos je leern

Ook gruin zaip zat ien n voatje
Noast sukkeloa, mit dat soldoatje.
Wait ie t nog? Joa, zeker woar
Sums din smuik het er zelfs noar.

Boven teunbaank, over n taauw
Vaaln en schurreldouken,
gries mit n raandje blaauw
En ook, keureg ienreegn
Tippuutjes om alles ien of te weegn.

Petreulie was d'r ook nait duur
Mor dat ston ien n vat ien schuur.
Mit n litermoat ging d'r vaaier kaan
net ien zo'n klipke mit toetje d'r aan.

Het maakt wat los, en bezoekers komen met mooie verhalen. Roelie had in haar Centrawinkel maar een hekel aan de vat met stroop. "Man, wat n geklieder om dat mit goud fersoun ien een bakje van de klant te kriegn."
We concluderen ook, dat sommige dingen vroeger helemaal nog niet zo gek waren. Veel produkten werden los verkocht. De klant nam zelf een bakje, pannetje, papieren zakje of 'klipke' mee. En in de winkel waren altijd nog de papieren tippuutjes. Nu zijn zelfs komkommers verpakt in plastic.
Trouwens, ken je die oude jute boodschappentassen nog? Of deze?

Tot volgende week woensdag.
Dag.