Het is een prachtige nazomerdag. Vanmiddag maken we opnieuw een uitstapje.
Deze keer mede mogelijk gemaakt door gemeentelijke welzijnssubsidie van de Vereniging Dorpsbelangen Thesinge.
Nogmaals hartelijk dank hiervoor.

Om half een vertrekken we vanaf dorpshuis Trefpunt via een mooie toeristische route naar het Gevangenismuseum in Veenhuizen. 
Daar staat de Boevenbus voor ons klaar. Chauffeur Albert en gids Sjouke heten ons van harte welkom. Als alle Thesinger 'boefjes' in de bus zitten rijdt Albert ons door Veenhuizen en vertelt Sjouke op geanimeerde wijze over de geschiedenis van Veenhuizen. Hij wijst ons op de gevelteksten, het voormalig ziekenhuis 'Vertrouw op God', deurscharnieren die aan de buitenkant zitten, het pauperparadijs, enzovoort. Ook rijden we het terrein op bij Penitentiaire Inrichting (PI) Norgerhaven. Je komt in een andere wereld. Je ziet het en voelt het. Maar wat het werkelijk betekent om achter de tralies te zitten daar kunnen wij alleen maar over fantaseren. Gelukkig maar! De verhalen van Sjouke maken indruk en maken ons stil.
Naast PI Norgerhaven is er een tweede locatie: PI Esserheem. 
Na onze rit in de Boevenbus drinken we een kopje koffie/thee met een plakje koek/cake bij het restaurant. Het schavot op het marktplein trekt de aandacht. Hoewel Jan en Welly de wet niet hebben overtreden en er geen lijf-, dood- of schandstraf zal worden uitgevoerd, nemen ze toch vrijwillig plaats op het schavot. Dit tot grote hilariteit van de andere Thesinger 'boefjes'.
Een vaak toegepaste straf was de spiegelstraf: had je gelogen, dan werd je tong afgesneden. En stelen hield na twee keer echt op: met twee afgehakte handen begon je als dief niet veel meer.
Gelukkig komen Jan en Welly ongeschonden van het schavot.

We wandelen van isoleercel naar een eenpersoonscel, van gepantserde auto's die gebruikt werden voor vluchtgevaarlijke criminelen naar arrestantenbussen die werden ingezet voor vervoer van grotere groepen arrestanten en gedetineerden. Samen met gids Sjouke komen we via een sluis in het museum. Hoewel we weten dat we niets op onze kerfstok hebben en Sjouke het beste met ons voor heeft, is het toch een raar gevoel als de deur achter ons sluit en we samen in een afgesloten ruimte zitten.
Straffen we tegenwoordig voornamelijk door iemand zijn of haar vrijheid te ontnemen, in vroegere tijden was dit wel anders. Van de 15e tot ver in de 19e eeuw waren de belangrijkste straffen de schandpaal, de lijfstraf en de doodstraf. Ook verbanningen en geldboetes kwamen voor. Een van de zwaarste straffen was geradbraakt worden op het radbraakkruis. Botten in armen en benen werden in acht slagen gebroken met een ijzeren staaf. De genadeklap was de eerste of de negende slag: een klap op de hartstreek waarna de dood volgde. 

Sjouke vertelt over:

• schande op het schavot en het leven in de tuchthuizen
• Generaal-majoor Johannes van den Bosch die de Maatschappij van Weldadigheid heeft opgericht
  
• het cellulair systeem
  
• straffen in de 20e en 21e eeuw en de veranderende inzichten
• het Nederlandse strafrecht
• het Staatshotel waar we vijf daders van misdaad naar einde detentie volgen

In alle vrijheid komt er een einde aan ons bezoek aan het Gevangenismuseum. Ook op deze plaats willen we chauffeur Albert en gids Sjouke hartelijk bedanken voor een boeiende middag. 
De Thesingers 'boefjes' hebben zich goed gedragen en zonder enige lijfelijke straf verlaten we Veenhuizen en sluiten dit uitstapje af bij restaurant Astoria in Haren.
Daar hebben we samen heerlijk gesmuld en rond half negen zijn we weer thuis. We kijken terug op een prachtige middag. 
En dat dit niet onze laatste uitstapje is geweest, blijkt wel uit alle positieve reacties. 
Bij ons volgend uitstapje is iedereen weer van harte welkom.