Het huwelijksaanzoek
Dit werd in het voorjaar van 2016 door Ten Post gedaan. Zij wilden en konden niet meer alleen verder, het liefst morgen, 1 januari 2017 was ook goed. Het heeft iets langer geduurd. Dat lag niet aan de twijfel van de andere gemeentes. Want vanaf het begin was de intentie: ‘Ja, dat willen wij ook.’ Maar het vraagt zorgvuldigheid. In afstemming, in afspraken. Wat heel harmonisch is verlopen. Dat wil zeggen met een groot hart van een ieder om ruimte te maken voor elkaar. Wat meer moeite kostte, was de officiële weg, de papieren berg van balansen, begrotingen, gemeentegrenzen, beleidsplannen, enz. enz. De kerkenraadsleden hebben, met deskundige hulp van ds. Kok en mw. Tineke Klei, veel werk verzet.

Het proces
De afzonderlijke kerkenraden hebben het voorgenomen besluit om samen te gaan voorgelegd aan hun gemeente. Op basis daarvan is de intentie tot samen gaan uitgesproken naar elkaar. Vervolgens is de officiële aanvraag tot samenvoeging voorgelegd aan de daartoe aangewezen instanties
en is de toestemming tot samenvoeging verkregen. Nog is niet alles officieel rond, maar de tijd bleek rijp voor een kerkelijk huwelijk. Het burgerlijk huwelijk volgt na het afronden van de laatste zakelijke kantjes. In ieder geval na de 13e juli, de officiële overdracht van het kerkgebouw aan de Kerkstraat in Thesinge aan de Stichting Oud Groninger Kerken. Hierover meer in de juni krant.

Een drievoudig snoer
In de dienst van de 6e mei worden, net zoals in een gewone dienst liederen gezongen, wordt er gebeden en uit de Bijbel gelezen. De overdenking van ds. René Kok gaat over de sterkte van een drievoudig snoer. Hij laat daarbij een, door hemzelf gefabriceerd, koord zien dat, ondanks rafels en slordige knopen, houvast biedt. Een mooie symboliek voor het samenvoegingproces, maar ook voor de toekomst. Want een sterk huwelijk krijg je door verwevenheid en verbondenheid ondanks, of wellicht dankzij, rafelranden en knoopwerk. Voor christenen is bovenal de verbondenheid met God een belangrijk element en houvast in dit snoer.

De symbolische verbintenis
De drie kerkenraden vormen drie cirkels. Vanuit die cirkels komen de drie voorzitters naar voren om de huwelijksvragen te beantwoorden : Willen jullie je als gemeentes aan elkaar verbinden tot één gemeente. Beloven jullie trouw te zijn aan elkaar in het zoeken van wat ons verbindt in ons geloof. Beloven jullie ook om een open huis te zijn in jullie eigen dorp en met de andere geloofsgemeenschappen om kerk te zijn en te blijven op de plek waar je woont. En beloven jullie om met elkaar de weg te gaan van Christus gemeente, hier in het Groninger land. In dienstbaarheid aan de mensen, en tot lof van God die ons het leven heeft geschonken. Na het jawoord van de voorzitters wordt er één cirkel gevormd als symbool van de eenheid van de gemeentes vanaf dat moment.

De taart
In het bijgebouw van de kerk zijn de kinderen druk bezig geweest met het prachtig versieren van twee langgerekte cakes. Deze worden, heel voorzichtig, naar binnen gedragen en op tafels uitgestald. Als eerste mogen de drie voorzitters even voorproeven. Na de dienst laat iedereen zich dit goed smaken.

De kado’s
Elisabeth Posthumus Meyes, voorganger van de Hervormde Gemeente Woltersum Ten Boer, overhandigde met mooie en symbolische woorden het gebruikelijke peper&zout- en een olie&azijn stel. Deze gemeente is in eerste instantie nauw betrokken geweest bij het samenvoegingproces maar voor hen is de tijd nu nog niet rijp genoeg om samen te gaan.

Wat betekent het voor Garmerwolde en Thesinge?
Zoals in de huwelijksbelofte genoemd, is het de intentie om kerk te zijn en te blijven in de dorpen. Dit door het regelmatig houden van diensten in de plaatselijke kerken, maar ook door het bieden van pastoraat en steun waar dat nodig is. Dat is geen gemakkelijke opgave voor de steeds kleiner wordende kern. Hierover sprak ik met Peter Heidema, de voorzitter van de nieuwe gemeente. Hij beaamt dit. Letterlijk blijft er een kerk in beide dorpen, maar hoe ben en blijf je een inspirerende en open gemeenschap met oog voor de mensen om je heen? En hoe houdt je mensen bij de kerk? Het positieve van het pasgesloten kerkelijk huwelijk is dat je nu met een grotere groep mensen samen zorgen kunt delen, elkaar kunt motiveren en elkaars talenten kunt benutten. Eén van de instrumenten hierbij is het opzetten van taakgroepen met specifieke aandachtsgebieden en deelnemers vanuit alle dorpen. In goede harmonie op zoek naar wegen en middelen om kerk te zijn en te blijven in het Groninger land.