Toen enkele mensen van de Stichting Oud Groninger Kerken langskwamen om wat foto's van het kerkgebouw te maken, zagen ze tot hun opluchting dat er niets 'vernield' was aan het oorspronkelijke interieur. Ook mensen die al jaren geëmigreerd zijn waarderen de aanblik van de kerk uit hun jeugd. Regelmatig komen oud- Thesingers de kerk bekijken.

Het interieur

De kuipvormige kansel staat aan het einde van het gangpad. Links en rechts staan kerkenraadsbanken, die zeldzamerwijs voor een Gereformeerde Kerk van een overhuiving zijn voorzien. De inrichting is een opvallende herhaling van het interieur van de Hervormde gemeente ter plaatse, voor de in 1976 vol- tooide restauratie van dit gebouw. Er is een doophek met lezenaar en gietijzeren kronen dragen de nu 75 watts lampen. AI had stuitte de aanleg van 'electrisch licht' in 1918 nog op zoveel bezwaren dat dit pas in 1922 gebeurde. De giften voor de collecte worden ook nu nog ingezameld met collectezakjes aan lange stokken.

De koperen handvaten worden elke week gepoetst. Vroeger droegen de ouderlingen bij het collecteren witte handschoenen om de handvaten niet te bezoedelen. De doopvont, in de vorm van de preekstoel en een uitschuifbaar bakje waarin een gift kon worden gedeponeerd, is in de twintiger jaren geschonken door een jubilerend echtpaar. Details in het interieur, zoals trapleuningen en driehoeksvormen, herhalen zich in het interieur van de belendende pastorie.

Het exterieur
De voorgevel doet sterk denken aan de gevel van de in 1871 gebouwde kerk in
Roodeschool, al zijn de neoclassicistische elementen in het stucwerk niet geheel in stijl aangebracht. De kerk heeft een bescheiden toren. Met een musicerende engel als windwijzer.

Het orgel en zijn maker

Tot 1920 moet de gemeente onder leiding van een voorzanger zingen. Dan wordt er een orgel gebouwd door Maarten Eertman, herbergier te Noordwolde. Deze herbergier begint in 1895 een harmoniumhandel en gaat ook kerkorgels en piano's repareren. In 1899 bouwt hij zijn eerste kerkorgel in de Hervormde Kerk van Adorp. Het orgel in Thesinge is zijn laatste bouwwerk. In de tussenliggende jaren bouwt en verbouwt hij zo'n twaalftal orgels in de provincie Groningen. Zijn neo- barokke orgelfronten met bijbehorend lofwerk zijn geïnspireerd door de fronten van Schnitger, een orgelbouwer uit de zeventiende eeuw. De fronten laat hij maken in een daartoe gespecialiseerde Duitse meubelfabriek, die deze aan de hand van zijn tekening maakt. Ook de pijpen worden fabrieksmatig gemaakt in Duitsland of in Limburg. De orgels van Eertman zijn voorbeelden van orgelbouw aan het eind van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw. Het zijn orgels die een einde maken aan de traditie van vele eeuwen ambachtelijk orgel maken. De klank van het orgel is robuust, uitbundig, maar weinig fijnzinnig. Het orgel wordt nu onderhouden door een orgelbouwer uit Zuidwolde en begeleidt nog steeds de gemeentezang.

Bronnen .
Niet met steen en hout alleen, een document uitgegeven bij het honderdvijftig jaar bestaan van de Kerk. Auteurs : D.J.Sybenga en A.Sybenga-Reijmerink
Diverse uitgaven van het tijdschrift van de Stichting Oud- Groninger Kerken.