1 januari 2014, Nieuwjaarsdag. EEN NIEUW BEGIN! 

Het jaar 2013 ligt achter ons, en om diverse redenen zetten we daar graag een dikke streep onder. Persoonlijk ben ik blij en dankbaar dat een goede gezondheid mij het afgelopen jaar, uiteindelijk toch niet in de steek heeft gelaten. Ik heb geluk gehad, maar er zijn anderen die dit geluk helaas niet hebben gekend. Ik wens jullie samen met jullie gezin, familie en overige dierbaren veel kracht, moed en sterkte.

Liefde, vreugde of verdriet,

wat op je weg komt weet je niet,

dus kijk maar niet te ver vooruit,

het heeft geen nut,

je ziet geen fluit!

Toon Hermans

Nieuwjaarsdag is de dag, dat we een NIEUW BEGIN willen benadrukken. De dag dat alles wat we de laatste jaren samen hebben opgebouwd, niet als een kaartenhuis in elkaar laten vallen. De dag dat we trots doorgaan op de ingeslagen weg en enthousiast aan de slag gaan met nog niet uitgevoerde ideeën, suggesties en plannen.

En dat doen we vanaf vandaag, onder onze nieuwe naam: N O A B E R S T E E 

Ik wens u alle goeds voor het nieuwe jaar.(pdf) Hopelijk mogen we in goede gezondheid ons levenspad vervolgen, zodat we samen weer kunnen genieten van de inloopochtenden, themabijeenkomsten, etentjes, uitstapjes, kerstdiner en alle andere activiteiten. Wat ons levenspad ook mag zijn, laten we het vol hoop en vertrouwen toegemoet treden. Het hoofd omhoog, met welgemeende positiviteit, optimisme, oprechtheid, eerlijkheid en rechtvaardigheid.

Ik hoop u woensdagmorgen 15 januari tussen 09.00 en 11.30 uur weer te ontmoeten bie N O A B E R S T E E  in dorpshuis Trefpunt.

Tot ziens. Het ga u goed!

Janna Hofstede, contactpersoon en coördinator N O A B E R S T E E 

Bereikbaar via telefoon (050) 302 2475 of mail Janna

Dag. 

Dag,

"Dit is geen project dat over bewoners wordt uitgestort, maar samen met dorpsgenoten wordt uitgevoerd. Dit betekent: goed luisteren naar wat er in de buurt echt nodig is. Alleen dan kun je de dorpsstructuur versterken". Met deze woorden geeft de voorzitter van de stuurgroep, Hans Wortmann van de Rijksuniversiteit Groningen, op 4 februari 2011 het officiële startsein voor het driejarig pilot project 'De Verzoamelstee' in het dorpshuis van Thesinge. Aldus de project nieuwsbrief van maart 2011. 

31 december 2013. Oudejaarsdag.

De dag dat er in Thesinge officieel een einde komt aan het pilot project de Verzoamelstee.

Een dag om even bij stil te staan. Terug te kijken naar datgene wat voorbij is, en vooruitblikken naar datgene wat komt. Terugkijken is gemakkelijk. Dat is geweest, we kunnen er niets meer aan veranderen. Achteraf weten we pas of we het goed hebben gedaan en voor de toekomst is het te hopen dat we hebben geleerd van onze fouten en tekortkomingen. Als in een film zie ik tweeënhalf jaar van het pilot project de Verzoamelstee in een razendsnel tempo voorbij trekken. Ik zie vele hoogtepunten, maar helaas ook een paar diepe dalen. Zo bleek een goede en langdurige samenwerking tussen Thesinge en het projectteam een illusie. Ien Taisn doun we t zulf! Deze lijfspreuk, met daarbij een betrokken, maar kritische kijk en houding van de Thesingers, bleek geen goede combinatie met de niet goed functionerende projectorganisatie. En hoewel de meningen er over verdeeld waren, bleef daarnaast een enkeling roepen dat ze niet betrokken waren en we niets van hen hoefden te verwachten.

Door mijn betrokkenheid, groot verantwoordelijkheidsgevoel en perfectionisme, heb ik het mezelf als Verzoamelstee medewerker, maar ook anderen, niet altijd gemakkelijk gemaakt. Maar als beloftes en afspraken niet worden nagekomen, ik acht maanden geen salaris ontvang en daardoor, in verband met mijn WW-uitkering, niet meer geloofwaardig overkom bij het UWV, dan is er voor Thesinge toch alle reden om richting het projectteam en de voorzitter van de stuurgroep, van ons te laten horen? Ik moet toegeven dat ik dan niet de gemakkelijkste ben. Uiteindelijk heeft Thesinge in mei 2012 de stekker uit het pilot project getrokken. Wat volgde, was een extern onderzoek. De rest is geschiedenis. Niets meer dan een vage herinnering, die uiteindelijk als een nachtkaars zal doven. 

Samen met de senioren en vele andere dorpsgenoten, bleven we geloven in de weg die we samen waren ingeslagen. En tweeënhalf jaar later bleek het de goede weg te zijn. Of het nu op een inloopochtend of themabijeenkomst was, we genoten iedere woensdagochtend van ons samenzijn en de prettige samenwerking met andere dorpsgenoten. In verband met Eveline Hage haar promotieonderzoek, vielen in 2013 alleen de inloopochtenden en themabijeenkomsten onder de vlag van de projectorganisatie. Ik kreeg uiteindelijk een jaarcontract van 6 uur per week en zaalhuur Trefpunt werd betaald vanuit de projectorganistatie. Op deze manier was Thesinge dus toch weer bij het project betrokken, al was het met een flinterdun lijntje. De rest deed Taisn zulf! Thesinge heeft zelf invulling gegeven aan uitbreiding van de activiteiten, zoals noaberschap, computerstee, uitstapjes en etentjes. Sommige senioren hebben op eigen kosten een laptop of iPad aangeschaft en voor het eerst kennis gemaakt met de digitale snelweg. Anderen hebben de helpende hand aangepakt van vrijwillige dorpsgenoten om hen persoonlijk te ondersteunen met hun computervragen. Meer dan 50 personen waren deelgenoot van Janneke Vos haar boeiende lezing, en 32 belangstellenden hebben genoten van een prachtige vaartocht op het Oldambtmeer. 

Het hele jaar 2013 is Thesinge vanuit de projectorganisatie nergens over geïnformeerd. Nieuws, uitnodigingen, informatie, bijeenkomsten, promotiefilmpje, over niets werd Thesinge op de hoogte gebracht. Thesinge leek alleen op papier mee te doen aan het pilot project. Totdat,….totdat er geoogst kon worden, de vragenlijsten weer rond moesten of er goeie sier gemaakt moest worden richting geldschieters en andere nauw betrokkenen. Dan was Thesinge in de ogen van de projectorganisatie ineens wél een volwaardige partner. En zo komt er 31 december 2013, in Thesinge officieel een einde aan het driejarig pilot project de Verzoamelstee. 

Om het officiële einde te benadrukken, zal Thesinge na 31 december 2013, op geen enkele manier meer medewerking verlenen aan het pilot project de Verzoamelstee. Ook niet met vragenlijsten of andere zaken die verband houden met het promotieonderzoek van Eveline Hage. 

Samen zijn we trots op alles wat we met eigen kracht, inzet, doorzettingsvermogen en middelen, in Thesinge hebben bereikt! 

Mijn taak en verantwoordelijkheid als Verzoamelstee medewerker in Thesinge zit er bijna op. Hartelijk dank voor het in mij gestelde vertrouwen. 

Met het einde van het jaar 2013, sluit Thesinge tevens, officieel en definitief, het pilot project de Verzoamelstee.

Ik wens u fijne kerstdagen en een gezellige jaarwisseling.

En 1 januari 2014? 

Nieuwjaarsdag, wens ik u een gelukkig en vooral gezond Nieuwjaar. 

Nieuwjaarsdag is de dag, dat we een nieuw begin willen beklemtonen. De dag dat alles wat we samen hebben opgebouwd, niet als een kaartenhuis in elkaar laten vallen. De dag dat we trots doorgaan op de ingeslagen weg en enthousiast aan de slag gaan met nog niet uitgevoerde ideeën, suggesties en plannen.

Ien Taisn doun we t zulf!

En dat doen we vanaf 1 januari 2014, onder onze nieuwe naam: Noaberstee 

Een vertrouwd stee in dorphuis Trefpunt en een mooie aansluiting op onze digitale rubriek ‘noaberschap’ op Thesinge.com. Noaberstee blijft dé plek om noabers, jongeren en leeftijdsgenoten te ontmoeten. Om te praten met mensen die je verstaan als je het over vroeger hebt. Die je begrijpen wanneer het over ouder worden gaat en je in de herfst van je leven bent. Die empathie voelen wanneer je na vele jaren samenzijn definitief afscheid moet nemen van je geliefde. Senioren zijn ook nieuwsgierig naar datgene wat de jongeren bezig houdt. Ze gaan met de tijd mee en blijven niet aan de kant staan, maar verkennen ook de digitale snelweg. Ze maken gebruik van een computer, laptop of iPad. De senioren genieten van een uitstapje of etentje. Noaberstee blijft dé plek voor ontmoeting, informatie en gezelligheid. Een stee voor verbinding tussen noabers, boeren, burgers en buitenlui. Wilt u me laten weten wat u tot dusver heeft gemist en waar u behoefte aan heeft? We staan open voor uw ideeën. 

Ik hoop u woensdagmorgen, 15 januari 2014 tussen 09.00 en 11.30 uur te ontmoeten bie Noaberstee. 

Hartelijke groet,

Janna Hofstede,

Contactpersoon & coördinator Noaberstee

E-mail: jannahofstede@home.nl

Telefoon: 050-302 2475

Vanmorgen bepakt en bezakt richting dorpshuis Trefpunt. Tijdschriften, heerlijke koeken, kerst- en chocoladekransjes, maar ook oude boeken. Een paar van die boeken kreeg ik ter inzage van Lucie. Het zijn kerstboekjes van haar vader Jan Derk Slachter. Exemplaren uit de oorlogstijd, die haar vader als kind tijdens kerst cadeau had gekregen. Ook een aantal heel oude kerstkaartjes doen herinneren aan zeer vervlogen tijden. Prachtig! Ik leg het neer op de tafels in onze mooi versierde ruimte. Een mooi versierde en verlichte kerstboom op het podium, mooie bloemstukjes op tafel, takken met lichtjes en mooie gedekte tafels voor ons kerstdiner. Een heerlijk warme en gezellige entourage, die de sfeer van deze ochtend alleen maar ten goede komt.

Net als vorig jaar, heeft  Roelf Jansen, de oudste oorlogsveteraan van Thesinge, een prachtige kerstkaart ontvangen van minister van Defensie, Jeanine Hennis-Plasschaart. Een dankbaar gebaar van de eerste vrouwelijke minister van Defensie, dat door Roelf en de aanwezigen erg wordt gewaardeerd.

Vanmorgen leveren Roelie, Jacob en Hans een spontane bijdrage aan deze inloopochtend. Roelie heeft het boekje 'Da's aandere kovvie' van de Groningse schrijver Bert Uil meegenomen. Schiere verhoaln ien t Grunnings. Roelie leest een verhaal passend bij deze tijd, getiteld 'Kunstverlichting'. Een prachtig verhaal over Appie en Geeske Stainhoes. Jacob verrast ons met een kwis. Nu kunnen we laten zien hoe goed het is gesteld met onze algemene kennis. En dat blijkt aardig goed te zijn. Maar ook hier kan maar één zijn die er met de prijs vandoor gaat. In navolging van RTV-Noord, roepen we vanmorgen Albert Kalkwiek uit tot de 'kloukste Taisner'. Hans zingt met muziek, het prachtige lied 'Toen ik je zag', geschreven door Guus Meeuwis. Het was in 1997 de titelsong van de speelfilm All Stars waarin wijlen Antonie Kamerling de rol van 'Hero' speelde. En zo komt er een einde aan onze zeer gevarieerde en erg gezellige inloopochtend. Maar zoals eerder al aangekondigd, dit is nog niet alles. Aansluitend aan deze ochtend gaan we net als vorig jaar, het jaar 2013 afsluiten met een kerstdiner.

Rond twaalf uur komt onze kok Clara van Zanten binnen met de eerste gerechten. Langzamerhand verspreiden de heerlijke geuren zich door Trefpunt, en bij het zien van al het lekkers loopt het water ons in de mond. We schuiven aan de mooi gedekte tafels en openen ons kerstdiner. Voor onze eerste gang heeft Clara een heerlijke groentesoep gemaakt. Het hoofdmenu bestaat uit knoflook-peper krieltjes, witlof gerold in ham en kaas, komkommer-dille salade, heerlijke rollade, gehaktbal en zelfgemaakte championroomsaus. Als nagerecht verrast Clara ons met kaneelijs en slagroom. Heeeeeeeerlijk. Wat hebben wij ontzettend lekker gesmuld. Het was ook dit jaar weer voortreffelijk Clara! Nu ik hier zo zit om dit stukje te schrijven loopt het water me weer in de mond. Mocht u op dit moment nog twijfels hebben over uw kerstmenu, dan is dit zeker een aanrader. Voor ingrediënten is een bezoekje aan de Agrishop in Garmerwolde misschien een welkome tip. Helaas ben je voor een heerlijke rollade van oud dorpsgenoot Pieter Havinga te laat. Vanaf volgend jaar zijn ze weer te bestellen en die moet je zeker eens proeven. Clara, ook op deze plaats wil ik je namens alle aanwezigen, nogmaals HARTELIJK BEDANKEN voor alles wat je voor ons hebt gedaan. Speciaal voor ons heb je vrij genomen om ons een overheerlijke kerstdiner voor te schotelen. Dat is je prima gelukt en wordt door ons allemaal erg gewaardeerd. DANKJEWEL.

Hoewel dit onze laatste inloopochtend is, kom ik dit jaar nog één keer bij je terug.

Dag.

Het is vanochtend een kleine wereld. Door de mist geen prachtige vergezichten. We moeten het doen met zeer beperkt zicht en proberen te genieten van de dingen die we wél kunnen waarnemen. Het weer heeft gelijkenissen met ons leven. Soms volop zonneschijn. Een andere keer gooit een wolkje roet in het eten of blijft het dagenlang grauw en grijs. Zowel wat de natuur betreft als in ons leven, kan het soms aardig stormen. Maar ook een donderslag bij heldere hemel is ons helaas niet vreemd. Gelukkig komt er na regen ook weer zonneschijn, alhoewel we dat op het moment zelf, niet altijd willen en kunnen geloven. Nu ik dit zo schrijf denk ik terug aan een telefoontje van gisteravond, rond kwart voor tien. Het was een ontroerend telefoontje, die diepe indruk maakte. Een telefoontje die je nachtrust aardig op de kop zet, maar in geen verhouding staat tot datgene wat ik hoorde. Hier past alleen, oprechte stilte.

Soms blijft de mist in je hoofd zo lang hangen, dat je niet meer kunt geloven dat het ooit zal optrekken. Het wordt zelfs steeds mistiger. Je blijft je focussen op datgene wat er even niet is, de vergezichten. En ondertussen kun je niet genieten van datgene wat er nog wél is. Je ziet het niet! Hoe goed je zelf en je naasten ook hun best doen. Het wordt teveel en het leven begint pijn te doen. Zo'n pijn, dat je het niet meer kunt verdragen en je voor jezelf maar één uitweg ziet. Vertwijfeld blijven we achter en vragen ons af, hoe verder? 

Dat de Verzoamelstee méér is dan gezellig koffie drinken of een computertraining, was mij al langer duidelijk. Vanmorgen hebben we samen weer ervaren, dat de Verzoamelstee ook een plek is voor het échte leven. Voor óns leven. Een leven vol vreugde en verdriet. Een leven met volop zonneschijn, maar ook van donder en bliksem. Een leven dat niet altijd over geplaveide wegen gaat. Een leven waarvan we het program niet kennen. 

Ons eigen programma voor volgende week kennen we wel. We gaan het jaar afsluiten met een kerstdiner. Clara gaat weer heerlijk voor ons koken. Na afloop van de inloopochtend kunnen we rond kwart over twaalf aanschuiven aan een mooi gedekte tafel, om samen te genieten van het kerstdiner.

In de komende tijd leven we mee met de mensen die verscheurd zijn door verdriet en in stilte bereiden we ons voor op volgende week woensdag. 

Dag. 

Vanmorgen weer richting dorpshuis Trefpunt voor de wekelijkse inloopochtend. Buiten is het grauw, triest en koud, maar gelukkig is het binnen behaaglijk warm. De senioren hebben de weg naar de Verzoamelstee weer gevonden. Maar niet alleen de senioren. Truus en Lucie zijn deze ochtend ook opnieuw van de partij. Beide dames hebben de smaak te pakken en genieten van de verhalen, gezelligheid, koffie en traktatie. Omdat we graag een foto willen bij de verhalen in de komende G&T, is ook gelegenheids fotograaf Bertho aanwezig. Zal Bertho, in navolging van de dames, dit jaar nog weer langskomen? Mocht je nog twijfelen dan kan ik je misschien overhalen door te zeggen dat we de komende twee keer geen heerlijke pepernoten en banketstaaf, maar taart bij de koffie hebben! En daar is alle reden voor. Maar later meer daarover.

Het was vanochtend aan de stamtoafel toch zo'n gekwebbel, dat ik niet alle verhalen heb meegekregen. De een zat te praten met de buurman, een ander met de overbuurvrouwen en zo nu en dan hoorde je iemand schaterlachen of roepen om koffie. Gezellig was het! 'k Heb nog wel een verhaaltje meegekregen over een Sinterklaasfeest. Vroeger als kind wilde ze ook graag zwarte Piet zijn. Haar hele gezicht had ze geschminkt met zwarte schoenpoets. Zo ging ze ook het dorp in. Het was prachtig! Totdat........totdat ze een echte zwarte Piet tegenkwam en huilend op de vlucht sloeg. Dit soort verhalen is genieten. Hoeveel kinderhartjes zullen er deze dagen sneller kloppen?

Mijn hart klopt wel sneller, maar dat heeft andere oorzaken. Gelukkig zijn er vanmorgen verstandige ouderen, die wijze woorden spreken. "Als je iets schrijft over de Verzoamelstee of Noaberschap in Thesinge, is bronvermelding wel op z'n plaats". "Zeker als je ook nog informatie of een verslag van derden gebruikt".

Ik zou zeggen, wie de schoen past, trekke hem aan! Voor de goede orde, dit is niet van toepassing op Truus, Lucie of andere redactieleden van de G&T.

Tot volgende week.

Dag.

Zoals afgesproken waren Truus en Lucie afgelopen week ook weer present tijdens de inloopochtend. We zaten goed op onze praatstoel en hopelijk hebben de dames voldoende materiaal voor een mooi artikel in het kerstnummer van de G&T. Trouwens, als jullie nog een keer willen aanschuiven, dan is dat geen enkel probleem hoor. Jullie zijn altijd van harte welkom! Om jullie het gras niet voor de voeten weg te maaien besteed ik hier geen aandacht aan alle verhalen die we hebben gehoord. Het was erg gezellig en wat hebben we vorige week gelachen. Heerlijk! 

Vanmorgen ging het er wat serieuzer aan toe. Dat er in een week, ja zelfs binnen een dag, heel wat kan gebeuren waardoor het lachen je vergaat, blijkt wel uit de persoonlijke verhalen. Als kanker, hart of vaatziekten je familie binnensluipen, dan word je even stil. Het hoeft je dan nog niet eens persoonlijk te treffen, om toch in verwarring te raken. Wat is het dan mooi dat er mensen zijn die rondom een patiënt willen staan. Die hun helpende hand toereiken aan man, vrouw, kind, ouder, broer of zus. Die helpen, daar waar ze kunnen. En wat is het dan fijn dat wanneer je het wilt delen, er ook op een inloopochtend alle ruimte is voor verhalen die je emotioneel raken. Samen met de senioren weten we maar al te goed, dat ieder huisje z'n kruisje heeft. Maar eigen verdriet voel je voor honderd procent. Ik ken mensen die zeggen: "Jouw gevoel, daar kan ik niets aan doen, dat kan ik niet veranderen". Mensen die dit zeggen, zijn niet écht in jou geïnteresseerd en nemen je niet serieus.Volgens mij kun je wel degelijk iets doen aan iemands gevoel. Naar mijn idee hebben deze zelfde mensen, geen empathie! Hun inlevingsvermogen is ver te zoeken en ze kunnen zich niet verplaatsen in de emoties van anderen. Zonder empathie wordt echte communicatie heel erg moeilijk en een conflict is dan gauw geboren. Maar goed, gelukkig heb ik ook ervaren dat je meer aankunt dan je van te voren denkt. Dat je kracht naar kruis ontvangt. Hopelijk mogen niet alleen de zieken, thuis of in het ziekenhuis, maar ook hun naasten dit ervaren. Ik wens allen, daar waar mogelijk, van harte beterschap. En veel sterkte aan allen die leven tussen hoop en vrees. Weet dat er aan jullie wordt gedacht. Ook op een inloopochtend van de Verzoamelstee.

Dag.

Met veel plezier ga ik vanmorgen weer richting dorpshuis Trefpunt voor de wekelijkse inloopochtend. Het is een prachtige dag. Rustig weer en volop zonneschijn. Een lekker loopje, zo vroeg in de ochtend. Vanmorgen schuiven Truus Top en Lucie Kol bij ons aan. Ze zijn van harte welkom. Truus en Lucie zijn redactieleden van de Garmer en Thesinger Express en zijn voor het themanummer van Kerst 2013 op zoek naar verhalen. De Verzoamelstee leek hen daarvoor een mooie gelegenheid. Wát voor verhalen ga ik hier natuurlijk niet verklappen. Nog even geduld dus. We zijn nog lang niet uitgepraat en het is Truus en Lucie zo goed bevallen, dat ze volgende week weer aanschuiven. Ze horen graag nóg meer verhalen. Hopelijk zitten de bezoekers volgende week weer op hun praatstoel. Tot dan.

Dag.

Na vier bijzondere televisie-uitzendingen van “Ode aan de Doden” sluit de KRO de week voor Allerzielen af met de slotuitzending “Ode aan het Leven”. Heeft u het gezien op vrijdag 1 november? Een bijzonder warme uitzending vanuit de Laurenskerk in Rotterdam. De presentatie is in handen van Anita Witzier. Bekende Nederlanders, maar ook onbekenden vertellen liefdevol over hun overleden dierbaren. Ze steken een kaars aan, als ode aan het leven van hen die ze zo missen.

Voor wie steek jij een kaarsje op?

Al kijkend gaat er in mijn gedachten een film aan me voorbij uit vervlogen tijden. Flarden van momenten uit mijn leven die ik nooit zal vergeten. Hoewel ik hem niet heb gekend, denk ik aan mijn broertje Egbert (roepnaam Bert). Direct na zijn geboorte op 23 november 1954, bleek hij de aangeboren afwijking 'Spina bifida' te hebben. In de volksmond een 'open ruggetje' genoemd. Hij heeft slechts 3 weken mogen leven. Ik denk aan m'n moeder Lies die overleed toen ze pas 53 jaar oud was. Toen was ik 15. Nu al 2 jaar ouder. In gedachten zie ik m'n vader Jan. Hij overleed in 1988 op 66-jarige leeftijd. Ik zie m'n schoonzus Lia die overleed in 2004 en een jaar later haar man, mijn broer Kor. Weer een jaar later, het is inmiddels 2006 overlijden 2 maanden na elkaar onze 'ouders', tante Aaltje en oom Hans. Ik merk die avond dat ik een beetje rillerig begin te worden en doe de kachel een tandje hoger. Vele namen schieten door m'n gedachten. Van de mensen die mij vertelden dat ze een hersentumor hadden en niet beter zouden worden. Van de vrouw die met haar beide kleine kindertjes binnenkwam en me vertelde dat ze nog maar een paar weken te leven had. Overbuurkinderen Sandra en Remko. De man die doodziek bij me aan de balie kwam om persoonlijk afscheid van me te nemen. Van collega Arjan (36 jaar) en het levenloos geboren zoontje van een andere collega. En al die anderen, niet bij name genoemd.

De volgende dag kijk ik naar RTV Noord en zie een aankondiging van een documentaire. 'Het is precies vijftig jaar geleden dat het zwaarste verkeersongeval in de geschiedenis van Noord-Nederland plaatsvond. Een busje met studenten van de Kweekschool met den Bijbel uit de stad Groningen, botste bij Borger op een vrachtwagen. Acht van de tien inzittenden kwamen om het leven'.

Ik denk: 'Dat is het ongeluk waarbij dorpsgenoot Piet Holtman om het leven is gekomen'. De avond van 4 november zit ik opnieuw voor de buis. Deze keer om de aangekondigde indrukwekkende documentaire in alle stilte te bekijken. Er gaat weer van alles door mijn hoofd. Zijn ouders, broers, zus, vrienden, dorpsgenoten en medestudenten. Wat betekende dat voor hén in die tijd. We spreken dan van 1963. Maar ook, wat betekent het voor zijn, als enige nog in levend zijnde zus, mijn oud buurvrouw Aagtje Oudman-Holtman in deze tijd? Om vijftig jaar na dato, ontspannen en niets vermoedend te zitten kijken naar RTV Noord en ineens, niet van te voren ingelicht, onvoorbereid en onverwachts te horen krijgen dat er een documentaire op komt en je beelden ziet van de auto waarin je broer is verongelukt? Dat moet wel een hele impact hebben lijkt me zo. 'k Heb besloten om Aagtje te bellen en gisteren hebben we een heel fijn gesprek gehad. Dankbaar voor mijn telefoontje namen we afscheid. Haar broer mocht slechts 22 jaar oud worden. Wij steken een kaarsje op voor Piet Holtman. Maar ook voor haar man Frits.

Dat doen we ook voor oud dorpsgenoten Klaas Kuizenga en Klaas Robbe. Beide jongemannen kwamen in hetzelfde jaar,1963, om het leven bij een motorongeluk op de Afsluitdijk.

En voor alle, niet bij name genoemde overleden dierbaren.

Voor wie steek jij een kaarsje op?

Ik hoop dat alle nabestaanden die een dierbare hebben verloren, momenten kennen van fijne herinnering, waardoor ze hun levenspad kunnen vervolgen.

Ik sluit af met een gedichtje, waarvan de schrijver mij niet bekend is.

Zij die we liefhebben

gaan niet weg

Ze lopen naast ons

elke dag

Ongezien

ongehoord

maar toch bij ons

Oneindig dierbaar!

Vandaag is het weer zover. Woensdag, Verzoamelsteedag. Deze ochtend geen spreker van buitenaf, maar eigen inbreng. Spraakwatervallen vanochtend. De ene anecdote na de andere. En gelachen dat we hebben. Tranen van plezier biggelen over onze wangen bij het aanhoren van alle verhalen. De een nog mooier dan de ander. Zakdoeken komen tevoorschijn om de vreugdetranen weg te wissen. Geweldig, wat een plezierige ochtend! Persoonlijk heb ik wat herinneringen opgehaald aan de tijd dat ik nog bij de Rabobank werkte. Het was in de tijd dat ik werkte op verschillende (bij) kantoren. Ten Boer, Ten Post, Woltersum, Stedum, Lageland, in cafe de ijzeren klap en Westeremden had ik als mijn werkgebied. Ik ga terug naar de tijd van de gulden en eurocheques. Als je een grote aankoop deed of als aan het eind van de maand je rekening leeg was, schreef je een eurocheque uit om je boodsschappen te betalen. Je kon er een betaling meedoen tot een bedrag van 300 gulden en er zaten 20 in een pakje. 1 pakje eurocheques vertegenwoordigde dus een waarde van 6000 gulden! Voor een of andere zitting had je al gauw 30 pakjes bij je. Een totaalwaarde van 180.000 gulden! Daar kwam het contant geld nog bij en zo reisde je met een slordige 2 ton over de Groninger wegen alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Als bankmedewerkers hebben we ons altijd gerealiseerd dat een eurocheque gelijk stond aan geld. Voor klanten was dit niet zo vansprekend. Het was op een donderdagavond dat ik tussen 19.00 en 20.00 uur zitting had in het dorpshuis van Westeremden. Zoals zo vaak nam ik na vijf uur m'n banktas mee naar huis. Ik ging eten en dan vertrok ik met opnieuw de banktas in de kofferbak van m'n auto. Ik ga via de Eemshavenweg, neem de afslag Stedum en zie tot m'n schrik allemaal politie staan. Gordelcontrole. Ik word staande gehouden door een aardige politieman. Hij ziet dat ik een brave autorijder ben en mijn gordel om heb. In de tussentijd gaat er van alles door m'n gedachten. 'Ik hoop niet dat hij in mijn kofferbak kijkt'. 'Hoe moet ik aantonen dat ik bij de Rabobank werk en op weg ben naar een zitting in Westeremden? Voor de tweede keer vraagt de agent: "mevrouw mag ik uw autopapieren nog even zien"? Op het moment dat de agent mij verder een hele plezierige avond wenst, slaak ik een zucht van verlichting. Morgen heb ik een mooi verhaal. 

Op een dag zat ik samen met collega Jan in Stedum. De geldautomaat moest worden gevuld, maar in Stedum hadden we daarvoor op dat moment geen geld. Geen nood. Weet je wat zegt Jan, ik zal bellen met Ten Boer (hoofdkantoor) of we daar tussen de middag geld kunnen halen. En dat kon. Om half een stapt Jan op z'n oude Zündapp en ik op het brommertje van z'n vrouw. Zo tuffen Jan en ik via Lellens richting Ten Boer. We verdelen de poen over twee plastic tassen en rijden op deze prachtige zomerdag weer terug naar Stedum. Dit zou nu ondenkbaar zijn. 

Prachtige verhalen uit vervlogen tijden waar ik nog vaak met heel veel plezier aan terugdenk.

En dan nu het verhaal van twee ondeugende jongeren. Ik ga geen namen noemen. Het begint als volgt. In de straat waar toendertijd het meisje woonde, stonden aan de overkant van de straat huizen. De overburen sloten 's avonds als het donker was nooit hun overgordijnen. Je had dus vrij inkijk. Het meisje had ondekt dat wanneer ze naar haar bovenkamertje ging, ze precies kon volgen wat zich in de kamer van de overburen afspeelde. Het mooiste was het tijdstip dat de overburen aanstalten maakten om naar bed te gaan. Een mooi ritueel. Ze staan beide in de kamer. Zie je ze voor je? Hij maakt de knopen van z'n blouse los en trekt hem uit. Daarna volgt z'n broek. Toen nog pantalon. Wat aan blijft is een lange onderbroek, warme hemd en sokken. Zij trekt haar jurk over haar hoofd en hij helpt haar te verlossen van haar korset met veters en baleinen. Dan verschijnen er twee borrelglaasjes op tafel en schenken ze zich een in. Ze genieten van hun natje en droogje en dan gaat het licht in de kamer uit. Tijd om naar bed te gaan. Het voorspel is voorbij.....Als het zover is dat het vriendje van het meisje bij haar thuis mag komen, moet hij dit natuurlijk ook zien. Hilariteit alom. Wat er zich verder die avond bij de overburen afspeelde weten we niet, evenmin als wat er die avond op het bovenkamertje bij het meisje afspeelde. Een ding is zeker, de tijd van onschuldig doktertje spelen hadden deze ondeugende jongeren al ruimschoots achter zich gelaten. 

Vanmorgen roept een alleenstaande vrouwelijke bezoeker: "Nou, dan sta je mooi in je hemd". Een adremme alleenstaande mannelijke bezoeker reageert daarop met de woorden: "En dat is een raar gezicht". 'k Weet het niet, die twee weten ook meer van elkaar dan wij denken.......hahaha

Ach, soms moet je het meemaken of zelf horen om de humor er van in te zien. Maar wat hebben wij vanmorgen gelachen. Heerlijk!

Dag.

Vanmorgen gewekt door Radio Noord. "Nieuwe functie Rehwinkel bestaat niet". Ik zet mijn wekkerradio uit en stap met m'n goede been uit bed. Als ik naar buiten loop om de vuilcontainer bij de weg te zetten zie ik rechts, boven de stad, donkere wolken. Is dit een voorbode van wat er vandaag over Peter Rehwinkel via de media naar buiten komt? Gelukkig zie ik linksvoor de zon opkomen. Volgens mij wordt het een prachtige dag. Dat kan ook toch niet anders. Het is per slot van rekening woensdag, Verzoamelsteedag!

Tijdens de inloopochtend blijkt dat het nieuws ook is doorgedrongen tot de huiskamers van de senioren. Rehwinkel, Meijerman, Gemeente Ten Boer onder curatele van het Rijk, verhoging OZB, hennepkwekerijen. Genoeg gespreksstof. En dan hebben we het vanmorgen nog niet eens gehad over de jaarlijks oplaaiende discussie over 'Zwarte Pieten'. En zelfs in deze donorweek hebben we niet gesproken over 'donor ja of nee'. Ook niet over de aandacht van de Nederlandse Stomavereniging over het diftar-systeem voor stomamateriaal. Voor luiers en incontinentiemateriaal stellen gemeenten soms aparte containers beschikbaar, maar voor stomamatariaal? De Nederlandse Stomavereniging wil graag dat alle gemeenten een compensatieregeling gaan invoeren. Nooit bij stil gestaan eigenlijk, maar voor stomapatiënten wel degelijk een punt van aandacht.

Denk nu niet dat het er vanmorgen alleen maar serieus aan toeging. Welnee. Politiek is humor!? En het ging vanochtend ook over 'potjes kriegn', slootkroebertje, ex als Buurtzorger en man/vraauw beder om verlegen aans mit verlegen. Met een dikke vette knipoog vraag ik me nu toch stilletjes af wanneer het eerste blooper filmpje over Rehwinkel, Meijerman, Gemeente Ten Boer of wellicht de Verzoamelstee verschijnt. 

Volgende week, 23 oktober, het serieuzere werk. Om 09.30 uur gaat Eveline Hage haar onderzoek toelichten. En een week later, 30 oktober 10.00 uur, komt Luc Oldenhof een presentatie geven over 'Brandveiligheid bij u thuis'. Neem voor meer informatie een kijkje op de activiteitenkalender.

Net als altijd is iedereen van harte welkom!

Tot volgende week.

Dag.

Vanmorgen vroeg geen prachtige zonsopkomst, maar donkere wolken waaruit zo nu een dan een bui valt. De 'olle wievenzummer' lijkt plaats te maken voor de 'haarfst'. Och, naast stormen en regen heeft de herfst ook zijn bekoringen. Bomen in prachtige tinten kleuren de herfst. Wuivend riet, paddenstoelen als ware kunstobjecten en landbouwgronden die omgeploegd zijn in strakke kaarsrechte voren kondigen een nieuw seizoen aan. Vroeger ging op de eerste lentedag de kachel uit en pas weer aan op de derde dinsdag in oktober, de dag van de  Zuidlaardermarkt. Gelukkig zijn de tijden verandert.

Ook in dorpshuis Trefpunt brand gelukkig al vóór de Zuidlaardermarkt de kachel. Het is er behaaglijk warm als de senioren weer aan tafel schuiven voor de wekelijkse inloopochtend. Belevenissen van de afgelopen week worden weer gedeeld. Enkelen hebben afgelopen zaterdag meegedaan met 'lopend eten'. Dit evenement is voor het vierde jaar perfect georganiseerd door Ton Heuvelmans en Christien Huizinga. Maar liefst 84 dorpsgenoten hebben genoten van elkaars kookkunst. In groepjes schuift men aan in een 'dorpsrestaurantje'. Men loopt van 'restaurantje' naar 'restaurantje'. Bij de een krijg je een koud voorafje, bij de ander een warm voorgerecht, bij weer een ander het hoofdgerecht en tot slot bij de laatste, een toetje. Een groot succes, waar de deelnemende senioren erg van hebben genoten!

Een ander is weer overgrootvader geworden van een gezonde achterkleinzoon. Een blijde gebeurtenis waar vier generaties van genieten. 

De hoofdrolspelers van het mysterieus gesprek op 24 maart 1951 zijn inmiddels bekend. Het gaat om oud dorpsgenoten  Piet Vegter en Tiddo Schutter. 

Jacob heeft afgelopen zaterdag 'Oomkens' Regeringsalmanak van en voor de Provincie Groningen voor het jaar 1916' op de kop getikt tijdens ' Dag van de Groninger Geschiedenis'. Een prachtig boekje met allerlei wetenswaardigheden over stad en provincie. Het gaat van hand tot hand en geeft heel wat gespreksstof.

Tot volgende week.

Vroeg in de ochtend weer een strak blauwe lucht en een prachtige zonsopkomst. Wat het weer betreft belooft het een schitterende dag te worden. Oké, het waait hard, maar dat heeft ook zo z'n voordelen. Appels, peren en kastanjes vallen vanzelf van de boom en wasgoed droogt zo snel dat je er bijna bij kunt blijven staan. Geen natte modderwegen en boeren rooien schone suikerbieten. En hoe lekker is een stevige wandeling met de wind door je haren. Heerlijk toch?

Onder het genot van een kopje koffie of thee wordt er deze inloopochtend weer heel wat afgekeuveld. Deze ochtend komen ook de 'paradijsvogels' van vroeger ter sprake. Trouwens 'Paradijsvogels' was in de jaren 1992 tot 1996 een Nederlandse televisieprogramma. Het was de opvolger van 'Showroom' dat in 1977 tot 1982 de huiskamers binnen kwam. En in de jaren 1990 tot 2002 had je nog 'de Stoel'. In deze televisieprogramma's zag je markante personen met een bijzondere levensstijl. Eigenzinnig en excentriek levende mensen. 

Vanmorgen blijkt uit de verhalen dat 'paradijsvogels'  er altijd zijn geweest en ook altijd zullen blijven. Vroeger kwam er in Taisn regelmatig een vrouw die aan beide handen haar wijs-, middel- en ringvinger miste. Ze ging huis aan huis om haar handelswaar te verkopen. Een ander herinnert zich een man op een hoge eenwieler die allerlei kunsten vertoonde. Maar iedereen herinnert zich straatzanger Jan Roos. Geboren als Jan de Roos trok hij onder z'n artiestennaam Jan Roos in de vijftiger-, zestiger- en zeventiger jaren door stad en provincie. Ook ik herinner me dat hij regelmatig in Taisn kwam. Ik zat op de lagere school. Voor schooltijd speelden we buiten op het schoolplein. 's Morgens rond half negen kwam de DAM bus uit Groningen langs met daarin Jan Roos. Er volgde een spannende ochtend. Misschien kwam hij in het speelkwartier wel bij de school staan te 'zingen'. Eigenlijk waren we best wel een beetje bang. Beethoven, Verdi en Psalmen behoorden tot z'n repertoire. En dan zwaaide hij ook altijd zo met z'n wandelstok. Je kunt hier een filmpje zien van z'n optreden in Haulerwijk. Hij noemde zichzelf een 'gezant van de koningin' en daarom betaalde hij ook nooit voor het openbaar vervoer, 'Dat hoeft de koningin immers ook niet' zei hij dan. Geen enkele buschauffeur die hem tegen durfde te spreken. 

In juli 2009 hebben Evelyn Dam en Hans Webers een boek gemaakt van verzoamelde verhalen en anekdotes over artiest en straatzanger Jan Roos. RTV Noord heeft daar een item over gemaakt en het filmpje is te zien op YouTube. 'Paradijsvogel' Jan Roos was destijds zeker een kijkcijferkanon geweest in eerder genoemde televisieprogramma's. Maar helaas. Op 13 december 1979 is er een einde gekomen aan het leven van Jan de Roos. Hij is 83 jaar geworden.

Na de inloopochtend doe ik een rondje Klunder. Wandelschoenen aan, fototoestel mee en even de wind door m'n haren, heerlijk. 

Kastanje

Bieten, bieten en nog eens bieten bij boerderij 'Steerwolde'

Maiskolf

In mijn stukje van 4 september schreef ik: 'We hebben deze ochtend ook bezoek van Aly Pepping en Ton Ensing. Als redactieleden van Thesinge.com en Ton daarnaast als webmaster van Noaberschap, zijn beide zichtbaar en hoorbaar geïnteresseerd in datgene wat er leeft onder de senioren. Metelkaar hebben we van gedachten gewisseld over 'Noaberschap'. Naar aanleiding van deze brainstormsessie gaat Aly een stukje schrijven voor de komende Garmer & Thesinger Express en de website Thesinge.com'. 

Afgelopen weekend lag de Garmer en Thesinger Express weer in de bus met daarin Aly haar artikel over 'Noaberschap'. Heeft u dat gemist? klik dan op de volgende link.  Noaberschap werkt.pdf

Tot mijn grote verrassing stond er ook een verslagje in de G&T van mijn uitstapje met Roelie Dijkema, Jannie Ritsema en Jan Jansen. Roelie had de pen ter hand genomen en maakte de volgende bijdrage  Noaberschap op z'n best.pdf

Aly en Roelie, maar ook Ton, HARTELIJK DANK voor jullie betrokkenheid en positieve bijdrage.

Hartelijke groet,

Janna Hofstede

In verband met onze vaartocht, is er woensdagmorgen 25 september GEEN INLOOPOCHTEND. 

Een week later, op 2 oktober, hoop ik u tussen 09.00 en 11.30 uur weer te ontmoeten in dorpshuis Trefpunt.

Vriendelijke groet, Janna

Goeiedag.

Ik ben er al weer. Zo zit je achter spekbonen met spek, vier je feest in verband met het 75-jarig bestaan van het Oranje Comité Thesinge, en dan is het al weer woensdag, ´Verzoamelsteedag´. Op deze inloopochtend hebben we niets bijzonders op het program. Het komt, zoals het komt. De computer staat weer klaar, tijdschriften liggen op tafel en ook heb ik enkele spelletjes meegenomen. Maar....men kijkt er niet naar om. Veel te druk met napraten over ons gezellig etentje, het feest en het uitwisselen van nieuwtjes. Eigenlijk heb je helemaal niks nodig om het gezellig te hebben. Oké, koffie of thee, maar verder?

Deze ochtend kijken we ook alvast vooruit naar volgende week.

Zoals eerder al aangekondigd, gaan we woensdagmiddag 25 september metelkaar op stap! We maken een 'rondje Blauwestad'. Een vaartocht op het Oldambtmeer en door de verschillende woongebieden. Inmiddels hebben 25 personen zich bij me aangemeld. Dat is een prachtig aantal! Denk je nu van, ik zou ook nog wel mee willen, geen probleem. Je kunt je nog bij me aanmelden tot en met dinsdagmorgen. Je mag langskomen, me bellen via 050-3022475 of stuur me anders even een mailtje. Je bent van harte welkom om met ons mee tegaan! Gezien het aantal deelnemers (25) is de prijs van het arrangement geen € 18,50 per persoon, maar € 14,95 per persoon. Dit is toch een mooie meevaller. 

We verzoameln  om 13.00 uur bij dorpshuis Trefpunt. Auto's en chauffeurs zijn geregeld en dan vertrekken we richting de haven van Midwolda. Daar gaan we om 14.00 uur aan boord van rondvaartboot de 'Windschere' en laten ons de rest van de middag verrassen. Zoals de weermannen en -vrouwen ons willen doen geloven, wordt het volgende week een 'Indian Summer'. Wij Groningers zouden zeggen, een 'ollewievenzummer'. Hoe men aan die naam komt, kun je  hier lezen. Nu maar hopen dat de weersverwachting werkelijkheid wordt. Dat zou ons vaartochtje alleen maar ten goede komen.

Vanmorgen hebben we besloten dat je als meerijdende passagier, de chauffeur € 2,50 geeft, als tegemoetkoming in de benzinekosten. Hopelijk is dit voor de niet aanwezigen geen bezwaar. 

Vóór woensdag zal ik de deelnemers nog een briefje brengen met daarop alle informatie. Wilt u alvast  € 14,95 klaarleggen, dan neem ik dat gelijk mee. Laten we hopen dat we komende woensdag een prachtige middag hebben, waar we met veel plezier aan zullen terugdenken. Tot woensdagmiddag 25 september, 13.00 uur bij dorpshuis Trefpunt.

In verband met ons uitstapje komt de inloopochtend 25 september te vervallen!

Dag.

Vanmorgen onze tweede inloopochtend van het nieuwe seizoen. Het is een ochtend met aansluitend een etentje. Maar voordat de 'dikke bonen met spek' op tafel staan, moet er eerst wel wat gebeuren. De dikke bonen zijn geleverd door dorpsgenoot en hobbykweker Reinder van der Veen. Naast zijn nering in Ten Boer beleeft Reinder in zijn vrije tijd veel plezier aan het verbouwen van verschillende soorten dikke bonen. "Kroamke mit bonen bie weg, och doar heb ik gewoon oareghaid aan". 

Trijn Oudman heeft prachtige, en naar later blijkt, heerlijke spek gekocht bij 't Koopmanshoekje. 

Zo, de ingrediënten zijn in huis, maar nu? Met een paar man gaan we eerst de bonen punten. In een handomdraai zijn de acht kilo bonen verwerkt. Dan laten we het verder over aan Trijn en Aukje. De keuken is hun domein. Sommigen maken zich best wel zorgen.....haha. "Hest bonen al op stoan Aukje"? "Spek wordt zo noeit goar"? "Heb je d'r ook lekkere roombodderjus bie"? Trijn en Aukje lachen er om. "Wacht mor oaf, 't komt allemoal goud"!

En het komt goed! Rond kwart over twaalf schuiven we aan een mooi gedekte tafel en worden de borden gevuld met 'dikke bonen met spek'. We smullen, en scheppen zelfs voor een tweede keer op. Wat is dit heerlijk! Complimenten voor Trijn en Aukje. Maar dit is nog niet alles. Trijn heeft nog een zelfgemaakt toetje voor ons in petto. Och man, dat is ook toch zó lekker. En omdat het zo lekker is, doen we ook hier een tweede ronde. Als dit zo doorgaat dan zijn wij aan het eind van het seizoen tonnetje rond. Vorige week al gebak en nu weer al dit lekkers, het kan niet op. Dankbaar en tevreden kijken we terug op een prachtige ochtend. En net als ons 'Noaberschap uitstapje' is ook dit voor herhaling vatbaar.

Ik wil je nog even herinneren aan onze vaartocht op woensdagmiddag 25 september. Ga je met ons mee?Je bent van harte welkom! Je kunt je nog tot 15 september aanmelden bij Janna. 

Tot volgende week.

Dag.

Vanmorgen is het zover. Na een lange vakantie beginnen we vandaag gelukkig weer aan een nieuw seizoen. Ik heb er zin in en het blijkt dat ook de senioren er naar hebben uitgekeken. Het is fijn om elkaar weer te ontmoeten.

Deze ochtend wordt er bijgepraat. Verhalen over gemaakte uitstapjes, vakantie, verjaardagen en huwelijksfeesten. En die huwelijksfeesten wil ik hier graag even noemen. 9 juli waren Albert en Joke Kalkwiek 55 jaar getrouwd. Samen met kinderen en kleinkinderen hebben ze dit gevierd. Een week later, op 17 juli, waren Jan en Menna Jansen ook 55 jaar getrouwd. Ook zij hebben dit heuglijke feit gevierd met kinderen, klein- én achterkleinkinderen, broers en zussen. Beide echtparen hebben dankbaar genoten van een prachtige dag. 

Voor Albert en Joke was hun 55 jarig huwelijk reden om ons vanmorgen te trakteren op heerlijk gebak. Daarnaast verrast Ina Robbe ons deze morgen met smakelijke chocolaatjes, omdat ze 28 augustus haar verjaardag vierde. En éh....wat in het vat zit verzuurd niet Jannie Ritsema.....haha. Allen van harte gefeliciteerd!

We hebben deze ochtend ook bezoek van Aly Pepping en Ton Ensing. Aly en Ton vallen met de neus in het gebak zeg maar. Prachtig toch? Als redactieleden van Thesinge.com en Ton daarnaast als webmaster van Noaberschap, zijn beide zichtbaar en hoorbaar geïnteresseerd in datgene wat er leeft onder de senioren. Metelkaar hebben we van gedachten gewisseld over 'Noaberschap'. Naar aanleiding van deze brainstormsessie gaat Aly een stukje schrijven voor de komende Garmer & Thesinger Express en de website Thesinge.com. Nu ik het toch over Noaberschap heb. Morgenmiddag, 5 september ga ik met Jan Jansen, Roelie Dijkema en Jannie Ritsema via een mooie route richting Termunten, om daar samen een visje te eten. Deze dienst heb ik aangeboden via  www.thesinge.com/noaberschap/ik-bied-aan/ en daar willen ze graag gebruik van maken. Neem eens een kijkje op de site. Misschien staat er iets tussen wat u aanspreekt of wilt u zelf een advertentie plaatsen. Noaberschap is er ook voor u!

Het is al weer half twaalf. De ochtend is omgevlogen.

Tot volgende week, met aansluitend 'dikke bonen met spek' eten. Inmiddels hebben 12 eters zich aangemeld, maar ook hier geldt: 'Waar twaalf eten, kunnen ook 15 of meer eten'. Als u ook wilt aanschuiven, dan wel graag even vóór 6 september doorgeven aan Janna. U bent van harte welkom!

Dag. 

De scholen zijn weer begonnen, de bouwvakvakantie is weer achter de rug en vele dorpsgenoten hebben inmiddels hun dagelijkse werkzaamheden weer opgepakt. Met nieuwe energie maken we ook weer deel uit van het verenigingsleven. Het verenigingsleven met bijbehorende activiteiten barst weer los. Zo ook 'de Verzoamelstee'.

Vanaf woensdag 4 september is iedereen tussen 09.00 en 11.30 uur  weer van harte welkom op de inloopochtenden en themabijeenkomsten in dorpshuis Trefpunt. Ik hoop u ook in dit nieuwe seizoen weer te ontmoeten. Bent u nog nooit bij ons op de koffie geweest? Geeft niet, maar weet dat ook u van harte welkom bent! 

Naar aanleiding van ons kerstdiner in december 2012 heb ik vaak gehoord: "Samen eten, dat is ja zo gezellig, dat zouden we vaker moeten doen". Prima, doen we! Soms heb je van die gerechten die je vroeger alleen maar at bij opa en oma. Of gerechten die je ouders vroeger kookten toen paprika's, champions en aubergines nooit, of bij hoge uitzondering, op het menu stonden. In dit nieuwe seizoen gaan we met regelmaat 'ouderwetse' gerechten maken die we samen, na afloop van een inloopochtend, gaan nuttigen. Woensdag 11 september kunt u rond 12.15 uur aanschuiven voor 'dikke bonen met spek, spekjes en/of speklapje en een heerlijk toetje'. Als u mee wilt eten dan graag vóór 6 september even doorgeven aan Janna Hofstede. De kosten, € 6,50 per persoon, mag u na afloop afrekenen.

Als u nog heerlijke recepten heeft van vroegere tijden, en u wilt ons daar eens mee verrassen, dan hoor ik graag van u.

Ik hoop dat we metelkaar weer een mooi seizoen in goede gezondheid tegemoet gaan.

Tot ziens en hartelijke groet van Janna. 

Vanmorgen is voorlopig onze laatste inloopochtend. We gaan vakantie vieren. Woensdagmorgen 4 september hopen we weer aan een nieuw seizoen te beginnen.

Vakantie. Voor de een is dit anders dan voor de ander. Sommigen blijven thuis en genieten van hun eigen vertrouwde omgeving. Anderen maken dagtochtjes of brengen de zomer door in hun stacaravan op de camping of zoeken hun vertier in het buitenland. Voor een enkeling is vakantie niet weggelegd, omdat ze de zorg hebben voor een naaste. Hopelijk kunnen we allemaal genieten van de komende zomerperiode, ieder op zijn/haar eigen manier. 

Het was vanmorgen weer erg gezellig. Aukje was gisteren naar Groningen geweest voor het Koninklijk bezoek en heeft prachtige verhalen. Vanmorgen hebben we ook een spontaan optreden van Hans. Hij heeft  zijn accordeon meegenomen en verrast ons met zang en muziek. 

Van onderzoeker Eveline Hage kreeg ik het verzoek om haar artikel.pdf over de vragenlijsten te publiceren op deze site. Bij deze.

Wat u de komende zomerperiode ook gaat doen, ik wens u alle goeds en ontmoet u graag op de eerste inloopochtend van het nieuwe seizoen. Tot 4 september.

Dag.

Vanmorgen met een dubbel gevoel richting Trefpunt. Wat ik wist, maar de bezoekers nog niet, moest vanmorgen worden verteld. Jan Mollema, adviseur binnen de klankbordgroep van de Verzoamelstee en bestuurslid van Trefpunt, was deze morgen ook aanwezig.

Leuk is anders, maar ook op deze plaats moet het hoge woord er maar uit. Ik, Janna Hofstede, heb afgelopen weekend besloten om woensdagmiddag 30 mei 2012 te stoppen als Verzoamelsteemedewerker in Thesinge. Het was voor mij een zeer moeilijk besluit. Ik wist, en was me er terdege van bewust, wat mijn besluit teweeg zou brengen. Niet alleen bij het projectteam, stuurgroep en andere betrokkenen bij het project, maar ook bij mijn dorpsgenoten en zéker bij de bezoekers van de inloop- en themaochtenden.
Mede uit respect voor het projectteam, stuurgroep en andere betrokken partijen bij het project, zult u begrijpen dat ik hier, op deze plek, nu niets ga zeggen over de reden van mijn besluit.

Vanmorgen was er sprake van verbazing en teleurstelling. Een gevoel van, nee toch! Jij gaat toch niet stoppen? Hoe nu verder? Zijn deze mooie ochtenden nu helemaal afgelopen? Samen hebben we er over gesproken en ook over de volgende stap. Donderdagavond 24 mei gaat het bestuur van Dorpsbelangen zich beraden over de ontstane situatie. Zij zullen daarna met een standpunt komen over de Verzoamelstee in Thesinge. Laten we dit standpunt afwachten, voordat we een volgende stap zetten.
Ik kom erop terug.

Rest van de middag nog even genieten van de prachtige natuur. Wie had verwacht dat de natuur zich, ondanks de stevige nachtvorsten van afgelopen winter, zich in deze periode toch van z'n mooiste kant zou laten zien?

Het projectteam bestaat uit Lusette Brouwer, projectleider en belast met de dagelijkse gang van zaken rond het project, John van Meurs, projectleider ICT, Eveline Hage, onderzoeker en Roel Bakker, gezondheidswetenschapper.

• Koninklijke bibliotheek Historische Kranten: kranten.kb.nl
• Groningers Archieven: AlleGroningers
• Het verhaal van Groningen: hetverhaalvangroningen.nl

Even een korte terugblik op de geslaagde informatieavond van ‘de Verzoamelstee’ maar ook de concrete plannen zal ik hier kenbaar maken.

Donderdagavond 19 januari even na 19.00 uur heette projectleider Lusette Brouwer de 48 aanwezigen van harte welkom.
Lusette keek even terug naar de afgelopen periode, vertelde over de invulling van de avond en gaf daarna het woord aan onderzoeker Eveline Hage.
Eveline presenteerde op vakkundige wijze de uitkomsten van het onderzoek.
Na een korte pauze kwam ik, de Verzoamelsteemedewerker, aan bod om de concrete plannen voor het eerste halfjaar te presenteren.
En die concrete plannen zijn:

• Vanaf woensdagmorgen 25 januari is er wekelijks van 09.00 uur tot 11.30 uur een inloopochtend in Trefpunt. Iedereen is van harte welkom! Onder het genot van een kopje koffie/thee elkaar ontmoeten en bijkletsen. (wel graag even een portemonnee meenemen om de consumpties af te rekenen) U mag uiteraard ook uw Laptop, puzzelboekje, oude foto’s, Tablet, borduurwerkje of iPad meenemen.
• Iedere eerste woensdag van de maand is er een informatieve inloopochtend. Graag hoor ik uw ideeën. Ook op deze ochtenden is iedereen van harte welkom! Ook hier zijn consumpties voor eigen rekening. Mogelijk wordt daarnaast een bijdrage gevraagd voor bijvoorbeeld een gastspreker/voorlichter.

Noteer alvast het volgende:

• 1 februari van 09.30 uur tot 11.30 uur gratis informatieochtend over de OV-chipkaart. Dhr. Koert Hengeveld van OV-bureau Groningen Drenthe komt ons dan alles vertellen over de OV-chipkaart. En voor uw vragen kunt u ook bij hem terecht. Mocht u een OV-chipkaart hebben neem die dan mee.
• 7 maart van 09.30 uur tot 11.30 uur gratis informatieochtend over de AOW. SVB voorlichter W.J.H. Westra geeft dan voorlichting over de SVB in het algemeen, de AOW en de gebruiksmogelijkheden van de digitale kanalen met de SVB.

We gaan ook de digitale snelweg op.
Op korte termijn leest of hoort u meer over een op te starten Tablet training voor mensen die geen of weinig computer ervaring hebben. En ben jij degene met computerkennis die graag een dorpsgenoot met geen of weinig kennis wil ondersteunen? Dan hoor ik heel graag van je.

Ook gaan we aan de slag met de Taisner marktplaats.
Dat wordt een interactieve dorps-marktplaats waar iedereen zijn hulp of diensten kan aanbieden of vragen. Ook hiervan hou ik u op de hoogte.

Voor uw ideeën, suggesties, op-en aanmerkingen, kritiek, complimenten noem maar op, sta ik open. U kunt ze aan me kwijt via: mail telefoon 050-302 2475, tijdens de inloopochtenden of kom langs aan de G.N. Schutterlaan 11.

Communicatie over ‘de Verzoamelstee’ vindt plaats via:

• www.thesinge.com
• Garmer en Thesinger express
• Als er ruimte over is lift ik ook mee in de nieuwsbrief van dorpsbelangen

Als projectteam en Verzoamelsteemedewerker kijken we met een goed gevoel terug op deze avond. En wij hebben zin in de dingen die gaan komen. U toch ook?

Hartelijke groet van Janna Hofstede